CZAS TRWANIA: 6-8 godziny

ODLEGŁOSĆ: 90 km

TRUDNOŚĆ: Łatwa

LINK do pobrania pliku na GPS z Wikiloc

Tegorocze spotkanie Land Cruiser Adventure Club pod Szczecinkiem zaowocowało utworzeniem kilku ciekawych tras terenowo-turystycznych przeznaczonych dla uczestników zlotu TOYOTA OFF-ROAD FESTIVAL. Wiekszość prowadziła po terenach, które gdy chcemy przejechać po nich prywatnie - musimy pozyskac zgody właścicieli terenu. Jedna z nich jednak zaprojektowana została tak aby nawet po zlocie móc do niej wrócic i legalnie pokonać ciekawe tereny okolic Szczecinka. 

Jeśli chcielibyście poczuć niezwykłość Pojezierza Drawskiego i pojechać przygotowym śladem GPS - załączamy trasę do pobrania oraz opis tego co po drodze. Powodzenia!

SPORE (niem. Friedhof), neogotycki kościół ewangelicki, ob. rzym.-kat. fil. pw. Najświętszej Rodziny, budowany w latach 1859-1865 według projektu Bleeck`a. Za wsią przysiółek z mostem przy którym funkcjonował młyn wodny.

PRZERADŹ (niem. Eschenriege) - niewielka wieś w której znajdziemy neogotycki kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa wzniesiony w 1850 r. Jest to budowla bezwieżowa, ze ścianami z obrobionego kamienia polnego. Przy kościele znajduje się znacznych gabarytów, drewnianej konstrukcji dzwonnica na dwa dzwony. Kościół jako świątynia katolicka został poświęcony 17 lutego 1946.

RADACZ (niem. Raddatz), eklektyczny pałac von Kleistów - zbudowany został w drugiej połowie XIX w. i był w posiadaniu tej rodziny do końca XIX w. Po wojnie służył jako siedziba dyrekcji PGR, ośrodek wypoczynkowy a na końcu jako siedziba Monaru. Obecnie rozkradziony i zrujnowany. Na początku XV o rodzie von Kleistów pisano, że “znany był z wypraw łupieżczych na ziemie zakonu krzyżackiego”. Z kolei, w roku 1590 w okresie sporów granicznych “Kleist, ówczesny starosta szczecinecki, postanowił podstępem przesunąć granicę ziemi szczecineckiej w głąb ziem polskich. Wrzucił więc do rzeki wpadającej do jezioro Pile słup graniczny z godłem Rzeszy. Chciał w ten sposób zagarnąć ziemię położoną między j. Pile, Gwdą i dawną granicą polską”

Kościół pw. św. Maksymiliana Kolbego - zbudowany w 1744 r., ryglowy, o polach wypełnionych cegłą, tynkowany, bielony wapnem, na planie prostokąta z niewyodrębnionym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie. Najbardziej efektownym i pięknym obiektem wyposażenia kościoła przez ponad 200 lat była ambona. Przerobiona - według legendy - z trzech karet króla Jana III Sobieskiego otrzymanych od cesarza po zwycięstwie nad Turkami pod Wiedniem. Na wieży umieszczony jest neobarokowy dzwon, który powstał w 1891 roku w ludwisarni Voss und Sohn w Szczecinie.

JUCHOWO, wieś powstała w 1570r, przez wywodzących się z Radacza Asmusa i Aleksandera von Kleistów. Znajduje się tu wzniesiony w 1868-1874 roku pałac, na miejscu i na fundamentach XVIII wiecznego dworu, eklektyczny, zbudowany z czerwonej cegły, na kamiennym fundamencie. Po 1945 na terenie wsi (w pałacu) funkcjonowało więzienie (potem szkoła i przedszkole), działał PGR. Obecnie w bardzo złym stanie technicznym.

Obok pałacu znajduje się park o pow. 8 ha, założony w XVIII w. w oparciu o modny wówczas styl krajobrazowy i neogotycki kościół św. Antoniego z 1897 roku.

DĄBROWICA. W okolicach wsi znajdziemy wiele umocnień, między innymi schron bierny (Du.9) - garaż na działko przeciwpancerne umieszony przy planowanej trasie. Dalej pozostałości cmentarza ewangelickiego.

BORNE SULINOWO

Na łamach „Gazety Uniwersyteckiej UŚ” profesor socjologii Jacek Wódz napisał: – „Jeśli prawdą jest, że w pewnych okresach koszarowano tam ponad 20 tys. żołnierzy, to nie ma się co dziwić, iż z urbanistycznego punktu widzenia Borne to nie miasto, a jedne wielkie koszary. (…) Dziedziczy cały układ przestrzenny po dawnej bazie wojskowej”. Jakkolwiek osobliwie to brzmi, tak właśnie jest w istocie. Borne Sulinowo wyglądem nie przypomina żadnej polskiej miejscowości. Wcześniej mieścił się tu duży garnizon niemiecki, później wkroczyła armia radziecka i stacjonowała aż do 1992 r. Główna ulica – znana z rekordowej liczby znaków drogowych aleja Niepodległości – nosiła przedtem kolejno nazwy im. Adolfa Hitlera i Józefa Stalina. Obszerne dawne budynki koszarowe sąsiadują z „Leningradami”, charakterystycznymi blokami z wielkiej płyty.

Jak Powstało Borne Sulinowo? W latach 1933–1939 rząd III Rzeszy wykupił część terenów i wysiedlił z nich ludność w celu budowy bazy wojskowej i utworzenia poligonu (okolice wsi Linde). W 1936 zakończono budowę miasteczka militarnego dla szkoły artylerii Wehrmachtu. W garnizonie Groß Born stacjonowały jednostki dywizji pancernej Heinza Guderiana przed atakiem na Polskę w 1939. Na poligonie ćwiczyły oddziały Afrika Korps dowodzone przez gen. Rommla.

Na początku 1945 żołnierze niemieccy opuścili miejscowość, po czym zajęła je Armia Czerwona, utrzymując jej militarny charakter. Utworzono tu doskonale strzeżoną bazę Północnej Grupy Wojsk faktycznie oderwaną od struktury terytorialnej kraju. Do 12 października 1992 wojsko radzieckie (w tym czasie już rosyjskie) ostatecznie opuściło Borne Sulinowo – było to 15 tysięcy żołnierzy kontyngentu 6 Witebsko-Nowogródzkiej Gwardyjskiej Dywizji Zmechanizowanej Armii Rosyjskiej. W kwietniu 1993 miasto zostało przekazane polskim władzom cywilnym.

Jesli zainteresował Was taki sposób spedzania czasu i podróżowania - zapraszamy do działu TRASY GPS gdzie znajdziecie więcej propozycji terenowych wyjazdów.